Het antwoord is minder eenvoudig, de brouwwereld is tamelijk complex en bestaat in hoofdzaak uit enkele grote maar vooral vele kleintjes. Het zijn de kleintjes die volop bruisen en innoveren, maar het mag allemaal wat beter. Ik zie twee uitdagingen die voor mij als persoon belangrijk zijn : opbouwen van een grondlaag en uitdagen van traditie. Even verduidelijken.
Opbouwen van een grondlaag wil zeggen dat een stevig fundament noodzakelijk is. En dat betekent nadenken over je product. Niet zomaar blindelings de trend volgen, maar wel zelf je eigen pad uittekenen. De kennis van product is daarbij uiteraard niet te versmaden maar vooral je eigen “guts” volgen. Dat fundament dus, een basis van waaruit alles verder vertrekt. Ik zie het meer niet dan wel. Meer wildgroei dan controle en dat leidt onverbiddelijk tot falen. Of althans, tot wat aanmodderen in de marge. Werk aan dat fundament, dat is al een goeie start !
En wat met dat andere ? Wat met dat traditie en dat uitdagen ? Een bepaalde Brusselse brouwerij brouwt om de zoveel tijd een “Wadesda“, een proefbrouwsel zeg maar. Even tussen de wort en de gist experimenteren. “Sold Out” prijkt steevast op hun website. Geen ontkomen aan. Dat is de traditie uitdagen ! Dat is durven goochelen met steevast dezelfde ingrediënten, maar de consument zodanig aanvuren dat de rest volgt. Zelf ben ik al jaren verliefd op hun bieren en kom, geef toe, ook de brouwerij. Net omdat ze in het wilde weg durven ingaan tegen de traditie. Tegen alle platgereden paden en vertrouwde wegen. Dat de vraag de productie al jarenlang overstijgt, is niet verwonderlijk. Zijn ze de traditie dan vergeten ? Verre van, want hun vast gamma volgt een eenvoudig patroon en wil gewoonweg iedereen een bier aanbieden volgens goesting. Wil ik een smaakvol bier maar niet te sterk ? Geen probleem, we hebben er drie. U wil iets krachtiger ? Hier komen er twee aan !
En wat met samenwerken ? Is dat ook niet onze traditie ? Eendracht maakt macht, of zoiets. Kunnen kleine brouwers niet samengaan in een vorm van coöperatie ? Geen communistisch ideaal, verre van, maar delen van middelen. De aankoop en het onderhoud van een brouwinstallatie is vaak absurd duur. Wat als de krachten verenigd worden en samen nieuwe dingen uit de ketels spuiten ? Ook hier kan het verhaal daad bij woord brengen. Stel u voor : iedere week of maand een nieuwe brouwer die uitgenodigd wordt en even zijn of haar ding mag doen. Zou u niet nieuwsgierig zijn en proeven wat het resultaat van dat experiment is ?
Deze column zal niet het antwoord bieden op de toekomstvraag van onze kleine brouwers, maar ik denk graag na over wat er mag gebeuren om toch maar meer volk de pracht van onze biercultuur te doen ontdekken, tv-programma’s ten spijt. Misschien hebben we wel opnieuw een Michael Jackson nodig, maar dan een met een dagelijkse presence in de populaire media. Iemand die durft zeggen dat we nog steeds fantastische bieren hebben die hun plaats in ons huishouden meer dan verdienen. Iemand die ons de kleintjes toont die iedere dag durven inspireren en geïnspireerd worden. Kleintjes die over onze grenzen durven kijken, die durven samenwerken in plaats van elkaar te beconcurreren, die met liefde hun product dag in dag uit uitdenken, ontwikkelen en brouwen. Maar die ook verdomd hard moeten werken om te overleven in het landschap. Want eerlijk is eerlijk, iedere dag een nieuw bier zal ooit tot saturatie leiden, tot voldoening bij zelfs de meest doorwinterde liefhebbers. Leren uit het verleden om de toekomst een perspectief te bieden, ik zie dat wel zitten. Schol !
Bert Mattijs