Komaan, ik zal u hier en nu het antwoord geven. Zet u schrap… Ik weet het niet. Dat is net zo fijn aan het Belgische bierlandschap. De tocht door deze wereld is nooit ten einde, en hoe lang je jezelf d’er ook in verdiept, je komt steeds weer voor nieuwe verrassingen te staan. Hoeveel Belgische bieren kan je ontdekken ? Geen mens die het weet. Het zythologische landschap is dan ook permanent in beweging. De brouwers zijn ook maar Belgen en dus anarchisten. Een strikt Reinheitsgebot is aan ons niet besteed. We experimenteren met allerlei soorten kruiden, moutsoorten, hop, fermentaties en vaten. Bieren verdwijnen, duiken op, beleven een tweede jeugd, veranderen van smaak. Een alwetende kenner kan je nooit worden. En dat is maar goed ook. Stel je ’s voor. Je hebt alles al geproefd, alles al gekeurd, er valt geen nieuw bier meer te ontdekken. Een Italiaan, die Dante heet, zou het een inferno noemen !
Zo, daarmee kent u het, mijn favoriete bier. Opdracht volbracht, en dan mag ik nu mezelf een goed glas inschenken, namelijk een lekkere… Euh, ik weet het nog niet. Eerst naar de kelder lopen, kijken, peinzen, kiezen, uit al die overheerlijke Belgische bieren die me daar in het schemerdonker aankijken. Een moment om te koesteren.
Bert Kruismans