HET IS PLEZIER!
Vandaag is wijn nog altijd dé referentie als het gaat om dranken die gerechten begeleiden. Sinds de Industriële Revolutie kan wijn op een forse belangstelling rekenen. Pas recent vraagt men zich af waarom bier altijd een tweederangsrol krijgt toebedeeld.
Het mythische aura dat wijn in de loop der jaren heeft verworven, vindt men niet terug bij bier. Er is natuurlijk wel het originele zythos, maar er zijn maar weinig overeenkomsten tussen dit brouwsel en ons hedendaagse bier. Het gebrek aan magische aantrekkingskracht maakt dat men het gerstenat als minderwaardig beschouwt, terwijl het tegendeel waar is. Misschien is de tijd nu rijp om hier verandering in te brengen en bier de erkenning te geven waar het recht op heeft ? Geen makkelijke oefening, maar zeer zeker de moeite waard.
Bier introduceren aan de tafels van grote restaurants is sinds enkele jaren de natte droom van veel brouwers. Doel: meer aanzien en sociale erkenning krijgen. Het imagoprobleem vloeit voort uit de folkloristische traditie van bier. Of we bevinden ons in ouderwetse estaminets waar de typische ballekes, stoofvlees en andere stoofpotjes in bier bereid op het menu staan. Of we krijgen bier geserveerd in glazen de naam Falstaff waardig.
“Geluk lijkt eenvoudig als men er maar iets van zichzelf in legt”
Jef Bodart
Om dit soort biergetto’s – waar mannen wel weten waarom, maar zelden hoe – te vermijden is het van belang enkele regels in acht te nemen. Naar mijn gevoel moeten we in de eerste plaats ophouden om bier te zien als een ingrediënt. Indien bier in de keuken wordt gebruikt, dient het pas op het einde van de kooktijd worden toegevoegd en niet zoals in de traditionele bereidingen of marinades uit grootmoeders tijd, waar het als basisingrediënt wordt verwerkt.
Wanneer we bier aan tafel serveren, moet dat met klasse en kennis van zaken gebeuren. Net zoals men wijn schenkt : in de juiste glazen, op een correcte temperatuur en in aangepaste hoeveelheid.
En het is nu net op vlak van volume dat het schoentje wringt. De biercultuur draait in hoofdzaak rond volume, volume, en nog meer… volume. Van een nicheproduct was er tot op vandaag allerminst sprake, tenminste niet bij de groten der aarde. Het is inderdaad zo dat er sinds een decennium een frisse wind waait in bierland. Een toevloed aan producten al dan niet op maat geconcipieerd, smaken, texturen, heldere en troebele bieren vermenigvuldigen zich sneller dan konijnen in de lente. En dat is natuurlijk goed nieuws. Hoe meer nieuwe producten – origineel en/of al dan niet geniaal – hoe meer stof om de rubriek “Versgetapt” te vullen.
Foto: Bruno Dalimonte
