Waar je bij het bestellen van een croque monsieur vaak niet veel meer krijgt dan het equivalent van een croque uit het vuistje (brood/hesp/kaas) met wat garnituur, wordt deze in de ‘madame-versie’ overdekt met een heerlijk laagje bechamel (of kaassaus) en afgetopt met een perfect gebakken spiegelei. Extra smeuïg en nog een stuk plezieriger. Bij het aansnijden krijg je hetzelfde effect als bij het omkeren van een flan karamel, behalve dat het nu eigeel is die mooi langs de croque begint te lopen. Plezier zit hem in de kleine hoekjes en bij dit gerecht begint het dus zeker al vooraleer je de eerste hap neemt. Het smakelijk vervolg komt enkel de verwachtingen die het oog creëerde inlossen.
Zet daar nog een al even smeuïge tripel bij met een mooi moutige basis en een lekker verfrissende (hoppige) afdronk om het genot ten top te drijven. Een Westmalle Tripel, moeder aller tripels, bij een croque madame … soms moet je het gewoon niet te ver gaan zoeken!
